O ich fenomenie i o tym jak zabierają Twój czas…

W kwietniu 2008 roku powstała niepozorna strona demotywatory.pl. Jak każdy początkujący serwis – popularność miał znikomą. Do czasu. Coraz więcej ludzi dookoła Ciebie zaczęło szpanować błyskotliwymi tekstami i uwagami na różne tematy – najczęściej aktualne? Wcześniej tego nie robili? Właśnie wtedy zaczęła się mania na demoty. Najpierw ktoś coś powiedział , i potem jeszcze dołożył „to było chyba na demotach”. Co to jest – zapytałeś, dostałeś adres, wbiłeś raz – i zostałeś pochłonięty.

Demotywatory w ten sposób – ze znajomego na znajomego – wylądowały u większości w zakładkach ulubionych w przeglądarce. Na początku – codziennie oglądałeś nowe ze strony głównej i kilka starszych stron. Każdy kolejny dzień prowadził Cię bliżej końca tych „z głównej”, więc teraz „poczekalnia”. Obrazki w czarnych ramkach z podpisem coraz bardziej pochłaniały Twój czas, bo poprawiały humor. „Jeszcze jedna strona i koniec na dzisiaj” – powtarzałeś sobie co jakieś 15-20 sekund, podczas których zdążyłeś przejrzeć kolejną i kolejną i kolejną stronę. Mniej więcej tak od sierpnia / września 2009 roku co minutę napływało tyle nowych demotów, że trzeba było poczekalnie przeglądać co drugą stronkę, czyż nie? Czasem nawet to nie wystarczało – więcej i więcej i więcej! Ilość nowości wzrastała wraz z liczbą użytkowników i zwykłych czytających. Wszyscy chcieli się czymś podzielić, coś napisać – trafić na upragnioną główną – żeby się móc pochwalić – „HA! Mam demota na głównej!”. Pewnie jak to czytasz to wydaje Ci się śmieszne, że tak mówię – ale w moim gronie znajomych tak było :) Sam przez jakiś czas odwiedzałem parę razy dziennie demotywatory. W końcu zdałem sobie sprawę, że owszem – jest to śmieszne, czasami rzeczywiście z przekazem – ale bez przesady. Trzeba to ograniczyć, bo wspomniane wyżej „jeszcze jedną stronkę” przeciągało się w 5, 10 a potem 20 czy 30 minut i tak własnie marnuje się czas, który można inaczej wykorzystać. I nie – nie mam na myśli nauki czy czegokolwiek z tego rodzaju. Jak chcesz rozrywki – przejrzyj sobie najnowsze z głównej i zajrzyj w inną czeluść internetu – choćby YouTube – i zobacz do czego ludzie są zdolni! Co powiesz na zmiksowanego iPhone’a?:

Można się pośmiać? Można. Przeglądanie coraz słabszych jakościowo tekstów demotywujących stało się chyba nudne. Moim zdaniem ta strona już się zaczęła dawno wypalać. Już wtedy gdy masy zaczęły ją przeglądać – jakość i sens wszystkich podpisów spadła i nie ma się z czego śmiać. Niestety czas jak każdy tracił – tak traci go i teraz. Niestety.

W najbliższym czasie zbiorę porządny zestaw stron, które pokazują szalone pomysły ludzi – może to będzie jakaś alternatywa dla tych, którzy nadal są uzależnieni od demotywatorów. Oczywiście możesz mieć ten tekst w dupie – bo przecież to jest moc internetu – każdy może napisać sobie co chce i wyrazić swoją opinię, ale może wkońcu spojrzysz na demoty z innej perspektywy.